Kunststoffen reservoirs (polyester en polyethyleen) worden bij ondergrondse plaatsing noch door corrosie noch door zwerfstromen aangetast. Ze zijn ongevoelig voor water en bacteriën, en maken het binnendringen van wortels onmogelijk.
De stalen reservoirs worden nu bedekt met een corrosiewerende beschermlaag. Er zijn eveneens reservoirs die uit verschillende materialen gemaakt zijn, bijvoorbeeld met een binnenwand in polyethyleen en een stalen buitenwand.
Een nieuwigheid voor bovengrondse opslag zijn de reservoirs in batterij. Deze reservoirs met dubbele bescherming kunnen uit staal of polyethyleen vervaardigd zijn. Let wel, bepaalde reservoirtypes in polyethyleen zijn niet UV-bestendig en mogen dus niet in het zonlicht worden geplaatst. De fabrikant van het reservoir dient duidelijk aan te geven of het bestand is tegen UV-stralen.
Een normaal gezin dat een moderne Optimaz-verwarmingsinstallatie heeft, verbruikt jaarlijks gemiddeld 2.000 tot 2.500 liter stookolie. Een reservoir van minder dan 3.000 liter is dus ruimschoots voldoende. Een oppervlakte van 2m² volstaat om 3.000 liter stookolie op te slaan.
Aarzel niet om ons een schatting van uw jaarlijks verbruik te vragen.
Er zijn verschillende vormen, materialen en inhouden. Bepalend voor de vorm en het gebruikte materiaal is voornamelijk de wijze van opslag. Wij onderscheiden hier twee grote groepen: bovengrondse of toegankelijke reservoirs en ondergrondse of ontoegankelijke reservoirs.
Bij plaatsing van een ondergronds of bovengronds reservoir dienen steeds alle wettelijke bepalingen van het gewest in acht genomen te worden. Ook de voorschriften en richtlijnen van de fabrikant van het reservoir moeten worden nageleefd. Raadpleeg onze rubriek "Wetgeving" voor meer informatie.
Voor de plaatsing van ieder reservoir zal de erkende vakman de bekleding onderzoeken op eventuele gebreken en defecten. Een reservoir waarvan de bekleding enige beschadiging vertoont (en zeker voor een ondergronds reservoir) mag in geen enkel geval geplaatst worden indien niet hersteld.
Een ondergronds reservoir is een discrete en plaatsvriendelijke oplossing die elke visuele hinder uitsluit. Het reservoir wordt in de volle grond ingegraven of in een groeve (soort kelder) geplaatst die nadien terug gedicht wordt. De materialen die gebruikt kunnen worden zijn staal (ook roestvast staal), polyester en polyethyleen.
Enkel cilindervormige reservoirs mogen gebruikt worden voor de ondergrondse stockage. Andere vormen zijn hier zeker niet toegelaten ! Ontoegankelijke reservoirs worden ofwel rechtstreeks ingegraven ofwel geplaatst in een ontoegankelijke groeve.
Het plaatsen van onroerende lasten en doorgaand verkeer boven het reservoir is niet verboden, maar wordt best vermeden. Wanneer dit niet kan moet een voldoende draagkrachtige structuur (bekisting) voorzien worden rondom het mangat om de drukkrachten op te vangen. Latere controles moeten mogelijk zijn. Het mangat en koppelingen worden steeds toegankelijk gelaten (via een toezichtput).
Indien het reservoir ingegraven wordt in een streek die onderhevig is aan overstromingen of sterk opkomend grondwater dient een verankering of ballast voorzien te worden opdat het reservoir niet komt bovendrijven. Deze verankering kan worden aangebracht onder de vorm van een betonnen grondplaat waarop het reservoir bevestigd wordt aan de hand van beugels. De bevestigingsbeugels kunnen uit staal vervaardigd zijn of uit kunststof indien ze een zelfde stevigheid waarborgen. Bij bevestiging van de beugels moeten alle maatregelen genomen worden om de bekleding van het reservoir niet aan te tasten.
Het hoogste punt van een ingegraven reservoir moet minstens 50 cm onder het maaiveld liggen om de stookolie op een temperatuur te houden die hoog genoeg is om stollingsverschijnselen bij koude temperaturen of vriesweer tegen te gaan.
Bij reservoirs die rechtstreeks ingegraven worden moet de put waarin het reservoir geplaatst wordt vrij zijn van materialen die de bekleding of het reservoir kunnen aantasten. Stalen reservoirs worden geplaatst op een bed van minimum 20 cm neutraal zand. Langs de zijwanden van de ingraving wordt minimum 30 cm aanvullingsmateriaal aangebracht. Als aanvullingsmateriaal gebruikt men neutraal zand dat vrij is van onzuiverheden.
Bovenvernoemde richtlijnen gelden als algemene richtlijn voor alle reservoirs. Voor bepaalde reservoirs (vb polyester of kunststof reservoirs) gelden bijkomende (strengere) plaatsingsvoorschriften die zeker dienen nageleefd te worden.
Corrosie is een oppervlaktereactie. Een deklaag of bekleding kan dus vaak een goede oplossing bieden om de corrosieweerstand te verbeteren, zonder de andere eigenschappen van het materiaal te wijzigen.
Stalen Optitank-reservoirs die rechtstreeks ingegraven worden of in een ontoegankelijke groeve geplaatst worden, moeten daarom voorzien zijn van een bekleding die voldoende waterdicht is : epoxy- of polyeruthaancoating.
Bovengronds vinden we rechthoekige, prismavormige,cilindrische en ovalen reservoirs. De materialen die gebruikt worden zijn: staal, polyester en polyethyleen. Bovengrondse of meer bepaald toegankelijke stockage is zeker aan te raden :
De reservoirs die vervaardigd zijn uit polyethyleen kende de voorbije jaren een felle opmars door het feit dat deze reservoirs meestal geleverd worden voor een batterijopstelling. Deze reservoirs worden gemeenschappelijk gevuld en geledigd. Bepaalde voorzorgen dienen genomen te worden bij het vullen van de reservoirs.
Toegankelijk betekent dat alle wanden van het reservoir op ieder moment toegankelijk zijn en voor inspectie vatbaar. Reservoirs die in een lokaal geplaatst worden, worden zodanig geplaatst dat de koppelingen en accessoires op de bovenste beschrijvende van de reservoir (mangat) ten allen tijde bereikbaar zijn voor controle, onderhoud en/of vervanging. Een afstand van minimum 50 cm dient hier voorzien te worden. Wanneer er meerdere reservoirs aanwezig zijn is er eveneens een afstand van 50 cm te respecteren tussen de verschillende reservoirs. In het geval van reservoirs in batterijopstelling dient enkel de minimum afstand van 50 cm gerespecteerd te worden rondom het geheel.
Afstandsregels ten opzichte van derden liggen voor bovengrondse reservoirs niet vast. Hier dienen de geldende wetgevingen op gemeentelijk vlak nageleefd te worden. Deze afstandsregels vervallen eveneens voor reservoirs in een opvanglade, de opvanglade vormt een geheel met het reservoir.
Voor ondergrondse reservoirs moet ten opzichte van percelen van derden steeds een minimum afstand van 1 m gerespecteerd worden en ten opzichte van ondergrondse constructies bedraagt deze afstand 75 cm.
Toegankelijke reservoirs die buiten de woning geplaatst worden, kunnen best afgeschermd worden voor al te veranderlijke weersomstandigheden. Aan te raden valt om het reservoir te plaatsen onder een dak of evenwaardige afscherming om direct contact met UV-stralen en regenwater te vermijden.
Alle reservoirs moeten op een stevige ondergrond/fundering geplaatst worden. Vermijd hierbij rechtstreeks contact van het reservoir met de ondergrond.
Neen, niet voor ondergrondse reservoirs.
Voor een bovengronds reservoir die buiten de woning wordt geplaatst (vb. in de tuin) kan een beperkte bouwvergunning nodig zijn. Vraag steeds na bij uw gemeentebestuur of dit voor u het geval is.